Ik waar nog mar 'n éél klein brakske toen moog ik al mee naor karreneval. Mee òòns vaoder en òòns moeder naor de Krieng of 't ezeltjesbal. Ikke mee m'n éérste pakske, 'k waar de sjerruf van de stad. 'n Zakske sjips, 'n glaòske kola, wad'em ik 't leutig g'ad. Lekker speule op de Mart ier, ok al waar ik nog mar klein. 'k Wies toen al dadde vor karreneval in Roosendaol moes zijn.
Oh, zien ik de Sient Jan, ier op de Mart... voel ik van binne, ut boenkste van mn art. Ier wul ik blijve, waant witte wa't is? 't Zijn de mèènse, 't is 't taoltje Jao, m'n eige Roosendaoltje da's vor mijn 't mooiste stadje da'tr is!
Mar ja, ik wier 'n bietje'n ouwer de puberteit die kwaam al vroeg.
'k Keek soms ok al 's naòr de meskes, ik gieng ok wel 's naòr de kroeg. En op 'n aovend in 't Waope krege m'n maote'n 'n idee. Mee karreneval meziek gaon maoke en ze vroge "Doede mee?"
Dus we kochte instrumèèente, pippeteerde allemaol. En we gienge Tullepetere, in òòns eige Roosendaol!
Oh, zien ik de Sient Jan, ier op de Mart... voel ik van binne, ut boenkste van mn art. Ier wul ik blijve, waant witte wa't is? 't Zijn de mèènse, 't is 't taoltje Jao, m'n eige Roosendaoltje da's vor mijn 't mooiste stadje da'tr is!
Mar op 'ne zekere morrege Kree'k 'n briefke'n in de bus. 'k Moes m'n eige komme melde vor 'n éél vornaome klus.
Ja kerel, ik heb een ingrijpende mededeling voor jou. We hebben een belangrijk karwei in het buitenland aangenomen en we willen dat jij daar naartoe gaat. Hoelang? Nou we denken aan een verblijf van zeker twee jaar.
'k Kon wel blèète van ellende waant ik docht natuurluk al ginne'n optocht, gin meziekske twee jaor lang gin karreneval.
Ach ja, 'k snap 't wel, 't waar natuurluk belaangrijk. Mar ik zien m'n eige daor nog zitte in m n kaomerke. G'aar niks om aande en dan dochte toch veul aon thuis. Soms dèènkte wel 's da Roosendaol nie zo biezonder is mar jong, wad'em ik 't gemiest! En dan febroewaorie, da waor onderaant nog moelukker dan kessemis! Omda ge dan wies dad'al oew maote'n aon 't Tullepetere ware.
En op weg naor uis van Schip'ol zaag 'k de waotertore staon. En mee traone in m'n òòge, docht ik er kom ik vandaon!
Mar zien ik de Sient Jan, ier op de Mart... voel ik van binne, ut boenkste van mn art. Ier wul ik blijve, waant witte wa't is? 't Zijn de mèènse, 't is 't taoltje Jao, m'n eige Roosendaoltje da's vor mijn 't mooiste stadje da'tr is!
